Deel 5
Door: Henk en herma
Blijf op de hoogte en volg Henk en Herma
04 Juni 2017 | Namibië, Swakopmund
Omdat wij bijna nergens over goede WiFi beschikken kunnen wij nu pas een verslag plaatsen. Het is dus een beetje aan de lange kant, maar dan heb je ook wat te lezen. Is het teveel, lees het dan in twee keer.
Roy's Restcamp is een echte doorgangscamping in het Noorden van Namibia, voor zover niets bijzonders. Bij inchecken zie ik dat er nog 4 Nederlanders (Brabos's uit Chaam)zijn en nog 2 uit Aussie, met een Nederlandse achternaam.
Wij hebben de camper nog maar net neergezet en er komt iemand naar ons toe die in keurig Nederlands vraagt of hij in onze camper mocht kijken. Zij reisden zelf met de Britz 4 x 4 en waren daar niet zo tevreden over. Omdat hij in Aussie veel met campers te maken had wilde hij graag foto's maken. Geen probleem. Hij stelde zich voor als Hennie en zijn vrouw, Marijke kwam even daarna. Vertelde dat hij na zijn studie naar Aussie emigreerde en Marijke met haar ouders op haar 12 e. Beiden dus inmiddels in de zeventig. Wij over Wereldcontact verteld wat we daar zoal voor doen en dat wij bij elkaar meer dan een jaar in Aussie hebben gereisd. Zij waren daar best van onder de indruk.
Ik vertelde hen dat ik veel mensen in de afgelopen 15 jaar hielp met het voorbereiden en maken van een route. Ik gebruik daarbij altijd goed gedetailleerde kaarten van HEMA.We zagen de blik wel die zij elkaar "toewierpen", maar wij sloegen daar geen acht op. Zoals zo'n gesprek meestal verloopt vertelde Herma en ik wat wij voor werk gedaan hebben en nog doen.
Hennie vertelde daarna dat hij altijd routekaarten maakten, omdat hij vond dat de Australische kaarten slecht waren. Zij reisden zelf veel door Aussie, met verschillende soorten campers.Alle wegen en " weggetjes" brachten zij in kaart. In de jaren tachtig hebben hij en zijn vrouw een bedrijf opgericht. Henk vroeg: "Welke kaarten zijn dat dan?"
Marijke schoot in de lach en vertelde HEMA kaarten, jouw favoriete kaarten. De naam had Hennie onder de douche verzonnen: HEMA is de afkorting van Hennie en Marijke.Tegenwoordig gaan zij in Aussie door het leven als Henry en Margret, maar HEMA blijft HEMA.Hun zoon zet het bedrijf voort met allerlei nieuwe mogelijkheden.
De Aussie kenners onder jullie begrijpen wel dat dit voor ons een kippenvel moment was.
'S Avonds heerlijk gedineerd met elkaar, wij zijn nog steeds niet uitgepraat. Zij komen in september weer naar Holland, kunnen we verder praten.
Maar eerst verder naar het Waterplateau NP. Weer een prachtige camping midden in de natuur, met eigen ablution block en braaipit. Weer ouderwets 2 mooie wandelingen gemaakt, waarvan 1 over rotsen, klimmend, lopend en "struikelend". Bij de rivier bron een totaal andere geweldige flora. Gelukkig niet al te veel last van de aapjes die met ons "meeliepen". Vanaf de bron was de terugtocht makkelijker en voerde ons tussen hoog goudgeel gras van zeker een meter. Dan bij het restaurant boven de vallei een biertje en een wijntje en een fantastisch uitzicht.
Bij het kampvuur onze plannen gemaakt voor vier dagen Etosha NP.
De camping bij de ingang van Etosha NP was vol, maar een prachtig alternatief was de farm camping Sachsenheim. met o.a. bomen die de Marula vrucht dragen.
Uiteraard zelf gemaakte Marula jam gekocht. Van deze vrucht wordt ook de Amarula drank gemaakt.
Op de eerste ochtend in Etosha werden wij al na een half uur verrast door een grote olifant die heerlijk in een waterplas aan het badderen was. Rondom de waterplas twee gigantische palmen, dus een geweldig plaatje. Een "stukje" verder in de schaduw van een boom een prachtige leeuw, met daaromheen een zenuwachtige hyena, die niet wist waar hij naar toe moest. De leeuw let hem met rust, was al te warm.
Onze dag kon al niet meer stuk en wat zien we in de verte: twee jachtluipaarden door het gras sluipen.
Daarnaast nog honderden zebra's, wilde beesten, gnoes, impala's, oryxen (gemsbokken)struisvogels enz. Regelmatig giraffen, die met hun lange nek doen alsof ze alles in de gaten houden en zich statig door de steppen bewegen.
Ongewild werden wij betrokken bij de opnames van de Rollo reclame 2.0. Voor ons stak een kudde olifanten met jongen de weg over, dus wij bleven op een eerbiedige afstand kijken. Nadat de laatste overgestoken was, reden wij langzaam naar voren. Toen kwam er alsnog een grote bull uit de bosjes, met flapperende oren, een kwaad gezicht en flink tetterend op ons af. Wij de 4 x 4 snel in de achteruit en rijden.... daar waar het kon wilden wij omkeren(vooruit gaat sneller...) zagen wij dat de bull bleef staan. Voor ons gevoel lachte hij ons uit (een soort wraakactie van de Rollo reclame 1.0) lalalalala............. En ik lijk echt niet op die jongen uit de reclame.
Heel bijzonder was een groep van zeker 15 jakhalzen, die de resten van een kill aan het verorberen waren.
Bij Olifantsbad bleken wij niet van de opgewonden standjes af te zijn. Wij en nog een aantal anderen genoten heerlijk van het dagelijkse leven van een grote troep olifanten bij een grote waterplas. Drinken en spelen in het water is altijd leuk, totdat........ een grote bull had het voorzien op een vrouwtjes olifant, met een jong bij haar, van een andere groep. Hij duwde haar voort, richting de auto's. Na onze eerdere lalalala ervaring reden wij alvast een stukje naar achter met uitwijkmogelijkheid naar rechts..... De anders auto's konden niet weg en werden omsingeld door de drie grote olifanten. Aan de ene kant het water en de andere kant van de auto de olifanten. Na twee rondjes om de auto's liep het gelukkig met een sisser af en was de rust in de groep olifanten weer hersteld en de mensen in de auto's waren opgelucht.
Het blijft indrukwekkend en onbeschrijfelijk om op ons gemak deze dieren in het wild te bewonderen.
Etosha was weer een hoogtepunt voor ons.
Groetjes uit een warm Namibia,
Henk en Herma
Roy's Restcamp is een echte doorgangscamping in het Noorden van Namibia, voor zover niets bijzonders. Bij inchecken zie ik dat er nog 4 Nederlanders (Brabos's uit Chaam)zijn en nog 2 uit Aussie, met een Nederlandse achternaam.
Wij hebben de camper nog maar net neergezet en er komt iemand naar ons toe die in keurig Nederlands vraagt of hij in onze camper mocht kijken. Zij reisden zelf met de Britz 4 x 4 en waren daar niet zo tevreden over. Omdat hij in Aussie veel met campers te maken had wilde hij graag foto's maken. Geen probleem. Hij stelde zich voor als Hennie en zijn vrouw, Marijke kwam even daarna. Vertelde dat hij na zijn studie naar Aussie emigreerde en Marijke met haar ouders op haar 12 e. Beiden dus inmiddels in de zeventig. Wij over Wereldcontact verteld wat we daar zoal voor doen en dat wij bij elkaar meer dan een jaar in Aussie hebben gereisd. Zij waren daar best van onder de indruk.
Ik vertelde hen dat ik veel mensen in de afgelopen 15 jaar hielp met het voorbereiden en maken van een route. Ik gebruik daarbij altijd goed gedetailleerde kaarten van HEMA.We zagen de blik wel die zij elkaar "toewierpen", maar wij sloegen daar geen acht op. Zoals zo'n gesprek meestal verloopt vertelde Herma en ik wat wij voor werk gedaan hebben en nog doen.
Hennie vertelde daarna dat hij altijd routekaarten maakten, omdat hij vond dat de Australische kaarten slecht waren. Zij reisden zelf veel door Aussie, met verschillende soorten campers.Alle wegen en " weggetjes" brachten zij in kaart. In de jaren tachtig hebben hij en zijn vrouw een bedrijf opgericht. Henk vroeg: "Welke kaarten zijn dat dan?"
Marijke schoot in de lach en vertelde HEMA kaarten, jouw favoriete kaarten. De naam had Hennie onder de douche verzonnen: HEMA is de afkorting van Hennie en Marijke.Tegenwoordig gaan zij in Aussie door het leven als Henry en Margret, maar HEMA blijft HEMA.Hun zoon zet het bedrijf voort met allerlei nieuwe mogelijkheden.
De Aussie kenners onder jullie begrijpen wel dat dit voor ons een kippenvel moment was.
'S Avonds heerlijk gedineerd met elkaar, wij zijn nog steeds niet uitgepraat. Zij komen in september weer naar Holland, kunnen we verder praten.
Maar eerst verder naar het Waterplateau NP. Weer een prachtige camping midden in de natuur, met eigen ablution block en braaipit. Weer ouderwets 2 mooie wandelingen gemaakt, waarvan 1 over rotsen, klimmend, lopend en "struikelend". Bij de rivier bron een totaal andere geweldige flora. Gelukkig niet al te veel last van de aapjes die met ons "meeliepen". Vanaf de bron was de terugtocht makkelijker en voerde ons tussen hoog goudgeel gras van zeker een meter. Dan bij het restaurant boven de vallei een biertje en een wijntje en een fantastisch uitzicht.
Bij het kampvuur onze plannen gemaakt voor vier dagen Etosha NP.
De camping bij de ingang van Etosha NP was vol, maar een prachtig alternatief was de farm camping Sachsenheim. met o.a. bomen die de Marula vrucht dragen.
Uiteraard zelf gemaakte Marula jam gekocht. Van deze vrucht wordt ook de Amarula drank gemaakt.
Op de eerste ochtend in Etosha werden wij al na een half uur verrast door een grote olifant die heerlijk in een waterplas aan het badderen was. Rondom de waterplas twee gigantische palmen, dus een geweldig plaatje. Een "stukje" verder in de schaduw van een boom een prachtige leeuw, met daaromheen een zenuwachtige hyena, die niet wist waar hij naar toe moest. De leeuw let hem met rust, was al te warm.
Onze dag kon al niet meer stuk en wat zien we in de verte: twee jachtluipaarden door het gras sluipen.
Daarnaast nog honderden zebra's, wilde beesten, gnoes, impala's, oryxen (gemsbokken)struisvogels enz. Regelmatig giraffen, die met hun lange nek doen alsof ze alles in de gaten houden en zich statig door de steppen bewegen.
Ongewild werden wij betrokken bij de opnames van de Rollo reclame 2.0. Voor ons stak een kudde olifanten met jongen de weg over, dus wij bleven op een eerbiedige afstand kijken. Nadat de laatste overgestoken was, reden wij langzaam naar voren. Toen kwam er alsnog een grote bull uit de bosjes, met flapperende oren, een kwaad gezicht en flink tetterend op ons af. Wij de 4 x 4 snel in de achteruit en rijden.... daar waar het kon wilden wij omkeren(vooruit gaat sneller...) zagen wij dat de bull bleef staan. Voor ons gevoel lachte hij ons uit (een soort wraakactie van de Rollo reclame 1.0) lalalalala............. En ik lijk echt niet op die jongen uit de reclame.
Heel bijzonder was een groep van zeker 15 jakhalzen, die de resten van een kill aan het verorberen waren.
Bij Olifantsbad bleken wij niet van de opgewonden standjes af te zijn. Wij en nog een aantal anderen genoten heerlijk van het dagelijkse leven van een grote troep olifanten bij een grote waterplas. Drinken en spelen in het water is altijd leuk, totdat........ een grote bull had het voorzien op een vrouwtjes olifant, met een jong bij haar, van een andere groep. Hij duwde haar voort, richting de auto's. Na onze eerdere lalalala ervaring reden wij alvast een stukje naar achter met uitwijkmogelijkheid naar rechts..... De anders auto's konden niet weg en werden omsingeld door de drie grote olifanten. Aan de ene kant het water en de andere kant van de auto de olifanten. Na twee rondjes om de auto's liep het gelukkig met een sisser af en was de rust in de groep olifanten weer hersteld en de mensen in de auto's waren opgelucht.
Het blijft indrukwekkend en onbeschrijfelijk om op ons gemak deze dieren in het wild te bewonderen.
Etosha was weer een hoogtepunt voor ons.
Groetjes uit een warm Namibia,
Henk en Herma
-
04 Juni 2017 - 18:14
Ankie:
Wauw, wat leuk dat jullie Henry and Margret van de HEMA kaarten hebben ontmoet! Deze kaarten gebruiken wij ook altijd en raden die aanstaande Australië-reizigers ook altijd aan. Leuk om nu te weten waar de naam vandaan komt. Hoe is het mogelijk!
Mooi ook dat jullie en wildebeesten en gnoes hebben gezien. Het verschil moet je ons nog eens uitleggen, haha. Spannend verhaal ook over de olifanten. Jij denkt dat je niet op dat Rollo jongetje lijkt Henk? Ik kan me daar toch wel iets bij voorstellen hoor. Maar het is wel puur genieten daar in het zuiden van Afrika, hé?! Jullie kunnen daar een lange neus maken naar ons (lalalalala!!). Wij werken nog even door totdat wij aan de beurt zijn!
Groetjes van Ankie (en Johan) -
04 Juni 2017 - 18:26
Henk Schaap.:
Hoi Herma en Henk,
Eindelijk jullie berichten gelezen omdat ik nu zelf op "vakantie" ben. Heb na overwegingen toch de caravan in orde gemaakt en laten controleren en zit nu in een reeds bekende camping dicht bij zee. Deze hebben wij samen eens bezocht in 2011. Een familiecamping waar er ook een is in Oosterbeek bij Arnhem. Deze is in St. Maarten aan zee, dicht bij de bekende vlotbruggen. Op aanraden van Marga heb ik dat aangepakt en bevalt me nu wel. Het is heel mooi weer hier met wel wind uit zee, die af en toe vrij krachtig is, bekend in de kop van Noord Holland. Wel alleen, maar contact en af en toe bezoek voldoende. Wel mis ik Marga af en toe behoorlijk in de wagen, maar dat ben ik me nu bewust aan het aanleren. Wijze woorden van haar!
Ik geniet veel van jullie verslagen waarbij ik mij zuid Afrika nog goed voor de geest kan halen, al zijn het andere gebieden waar jullie nu zijn. Twee van jullie verslagen mis ik nog omdat die op de PC thuis staan. Hier heb ik de laptop van Marga in gebruik met de WiFi van hier. Gaat goed en de verslagen van jullie lees ik thuis wel. Blijf nu nog twee weken hier en dan heb ik een ervaring opgedaan waar ik toch wel profijt van heb. Morgen tweede pinksterdag, ga ik naar Schagen, grote jaarmarkt, op een bekend plekje van ons.
Geniet verder luitjes, veel liefs en de groeten van bruine Henk.
-
04 Juni 2017 - 22:01
Eric:
Wat een gaaf verslag weer! Ik kan me het kippenvel momentje voorstellen! Maar ook de gebeurtenissen en ontmoetingen in Etosha zijn natuurlijk onvergetelijke momenten!
Ga zo door en tot het volgende verslag, groetjes van Monique en Eric -
04 Juni 2017 - 22:29
Martine:
Ademloos jullie reisverhaal gelezen. Helemaal stil werd ik toen ik las van jullie ontmoeting met wel heeeel veel wild. Dat moet zalig zijn, mijn hart wordt zo warm. Groetjes, xxx -
05 Juni 2017 - 17:29
Wil Noorduin:
Tsonge, wat een enorme ervaring, ik hoop wel dat jullie veel foto's maken. Zo,n beest kan met gemak jullie
4x4 een andere vorm geven. Pffff....
Op maps kan ik een beetje volgen waar jullie ongeveer zijn. Hartstikke leuk.... -
05 Juni 2017 - 17:45
Henk En Herma Speelman:
Hoi Willetje we hebben heeeel veel foto`s ook van die opgewonden bul die een auto in sloot.
Wat ook leuk is de Afrikanen gebruiken anderen namen voor hun dieren bv kamelpeerd, wij weten inmiddels wat ze bedoelen, giraff oryx is een gemsbok.dus we hebben nog heeel veel te vertellen.is een voordeel als je ergens voor de tweede maal komt.
HermaHendericus -
05 Juni 2017 - 18:18
Natascha, Wilma En Sara:
Hoi Henk en Herma,
Een geweldig verhaal om te lezen! Wat een mooie ervaring moet dit weer zijn!! En wat een toeval dat jullie de makers van de HEMA kaarten in Afrika ontmoeten. Zo zie je maar weer dat de wereld best klein is haha.....
Ingesloten worden door een aantal olifanten is best spannend. Gelukkig is het met een sisser afgelopen. Wij kijken nu al uit naar de foto's van al het moois.
Veel plezier en geniet!!
Liefs van ons drieen. -
06 Juni 2017 - 13:18
Joke Van Assendelft:
Het is weer een heerlijk avontuur dat jullie hebben meegemaakt.
Volgens mij hebben zelfs jullie nog nooit zoveel dieren op 1 plek gezien en dan ook hoe het werkelijk is.
Wat een fijne ontmoeting hebben juliie weer meegemaakt en leuk dat daar een vervolg op komt.
Lieve HeHe,heel dikke pakkerds,
Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
